Het diepe verdriet
van verlies –

van haar niet meer te kussen
geen ontbijtje meer te samen
of mooie route meer te fietsen,

heeft hij misschien
niet lang genoeg gekoesterd.

Totaal onvoorbereid op
de wreedheid van
“de tijd heelt alle wonden”,

schuldig aan elk moment
zonder lijdzaam verzet,

doorleeft hij verdwaasd
de onontkoombare realiteit:
elke dag opnieuw
raakt hij haar
een beetje meer
kwijt.