Dichten deed ik toen nog niet. Dat was toch meer voor meisjes? Die een poëziealbum bijhouden?
Natuur en techniek waren onderwerpen die mij bezig hielden. En die kennis nam ik tot me met lezen, lezen en lezen. Taal was een middel. Geen doel op zich.

Het was dan ook niet verwonderlijk dat ik ging werken in het technische werkveld van de natuur en het milieu. Jarenlang werkte ik in de groene agrarische sector in het spanningsveld van gewasbeschermingsmiddelen. Ik had oog voor de economische en ecologische belangen binnen de productie van onze nationale trots: de tulp met haar bol.

Op de één of andere manier kon ik mijn creativiteit niet kwijt in deze baan die ik overigens met plezier deed. Het duurde ook even voor ik door had dat mijn drive te willen zorgen voor de ander, een kwaliteit is, die in die sector niet bloeide. Tijd voor andere dingen in mijn leven.

Ik raakte in 2016 mijn baan kwijt. En ik merkte in die tijd dat dichten hielp om van mijn stressklachten af te komen. Bovendien had ik de opleiding voor systemisch werken met opstellingen afgerond bij Plata in Leiden. Daar wordt veel gewerkt met gedichten en gevoel. Ik merkte dat ik door te dichten veel makkelijker gevoelsthema’s en emoties kon beschrijven die in mezelf speelden. In december 2017 besloot ik daarom in 2018 elke dag een gedicht te schrijven en deze te bundelen in 2019. En per 1 mei 2018 werd ik Dorpsdichter van Hillegom.

Als mensen vragen of ik spiritueel dichter ben, dan ben ik geneigd de vraag terug te leggen wat spiritualiteit dan precies inhoudt: een religie, het zich bezig houden met bovennatuurlijke krachten, alle zaken voor zoverre die zich bezig houden met de geest of de persoonlijke innerlijke ervaring?

Als ik uit ga van de laatste definitie, dan deel ik die graag. Ik wil heel graag een open boek zijn voor mensen. Omdat ik denk dat dan mijn hart open staat en ik dan de liefde voor het leven kan delen met de ander.

Als ik dat heel ruim bekijk horen daar dan ook alle gedichten bij die ik schrijf als dorpsdichter van Hillegom die over van alles gaan. Op  ZieleSpiegel zal ik me beperken tot het delen van gedichten over mijn persoonlijke innerlijke geestelijke ervaringen. Gedichten die mijn werkelijke zielzoekerij blootleggen. Want ja. Ik heb in vijftig levensjaren wel ontdekt dat het voor mij nog een kunst is mijn eigen ziel te kunnen zien.